پوست و مو

علائم زگیل تناسلی و نحوه تشخیص آن

علائم زگیل تناسلی و نحوه تشخیص آن

علائم زگیل تناسلی 

زگیل تناسلی نوعی ضایعه گوشتی و جوش مانندی هستند که در ناحیه تناسلی مشاهده می شوند. این زگیل ها در اثر نوعی ویروس به نام ویروس پاپیلومای ویروسی به وجود می آیند. به صورت عمومی بیماری زگیل تناسلی به نام HPV شناخته می شود.

علائم زگیل تناسلیدر حال حاضر بیش از 100 نوع مختلف از این ویروس وجود دارد. ویروس های مختلف درجه متفاوتی از بیماری را به وجود می آورند و در بیشتر مواقع ویروس در بدن یک بیمار از لحاظ ژنتیکی با دیگر بیماران متفاوت است.

دریافت تخفیف نقدی خدمات کلینیک رز + مشاره رایگان

زگیل های تناسلی تا چه اندازه می توانند جدی و خطرناک باشند؟

زگیل های تناسلی عموما زیاد رشد نمی کنند و اندازه کوچکی دارند. اکثر این زگیل ها بدون درد هستند و برخلاف دانه ها و جوش های عفونی و چرکی، زگیل تناسلی معمولا فاقد چرک و درد و خونریزی هستند. زگیل ها می توانند هم به صورت تکی و هم به صورت دسته ای از زگیل ها تشکیل شوند.

زگیل ها را بعد از بررسی و تشخیص توسط پزشک متخصص می توان درمان کرد و از شرشان خلاص شد، اما ویروس HPV با ورود به بدن بیمار دیگر از بین نخواهد رفت. در واقع می توان گفت تاکنون هیچ درمانی برای رهایی از ویروس ارائه نشده است.

از این رو در بیشتر افرادی که برای یک بار مبتلا به زگیل تناسلی می شوند، می توان این انتظار را داشت که بارها و بارها در طول زندگی به این زگیل ها مبتلا شده و درگیر شوند. در نتیجه به درمان های مکرر برای رفع زگیل های تناسلی نیاز دارند؛ اما به صورت کلی وجود زگیل ها به تنهایی مشکل خاصی را برای سلامتی افراد به وجود نمی آورد.

علاوه بر این باید گفت هیچ مدرک قابل استنادی نیز در این باره وجود ندارد که زگیل تناسلی می تواند برای باروری افراد مشکلی را ایجاد کند.

زگیل تناسلی چگونه ایجاد می شود؟

در واقع باید گفت در صورتی که فردی مبتلا به زگیل تناسلی شود، مبتلا به ویروس پاپیلومای ویروسی انسانی یا همان HPV شده است. این ویروس ها از فرد ناقل و آلوده به ویروس از فرد دیگر منتقل می شود. در نتیجه باید گفت بیماری زگیل تناسلی یک بیماری واگیردار تناسلی است و انتقال آن نیز از طریق انسان به انسان است.

راه های متفاوتی وجود دارد که افراد ممکن است از این طریق مبتلا به ویروس شوند. یکی از شایع ترین راه های ابتلا به ویروس HPV، رابطه جنسی کنترل نشده می باشد. رابطه جنسی چه از طریق واژن و چه مقعدی، در صورت عدم استفاده از کاندوم می تواند باعث انتقال و سرایت ویروس شود.

یکی دیگر از موارد که شیوع کمتری دارد، انتقال دهانی ویروس است. زمانی که افراد زگیل را در دهان یا گلوی خود دارند، در صورتی که رابطه جنسی دهانی برقرار شود ممکن است ویروس از این طریق انتقال یابد. البته این امر به ندرت اتفاق می افتد.

در خصوص انتقال ویروس از طریق روابط جنسی باید این نکته را نیز اشاره کرد که سرایت ویروس حتما به رابطه کامل جنسی نیاز ندارد و در مواردی بدون دخول و رابطه کامل واژنی، ارتباطات سطحی پوستی اندام های جنسی نیز می تواند انتقال دهنده ویروس پاپیلومای ویروسی یا همان زگیل تناسلی شود.

از جمله موارد دیگری که ممکن است در سرایت و انتقال ویروس نقش داشته باشد، انتقال ویروس از مادر مبتلا به ویروس به نوزاد است. در خصوص این مورد نیز باید گفت ابتلا به ویروس از این طریق نیز بسیار نادر است.

در نهایت با ورود ویروس به بدن، از هر طریقی، فرد مستعد به زگیل تناسلی است. البته باید گفت باز هم در بسیاری از افراد ویروس به صورت نهفته وجود دارد و فرد هیچ نشانه و آثاری از ابتلا به ویروس را نشان نمی دهد. در این افراد حتی زگیل نیز مشاهده نمی شود، اما می توانند ناقل ویروس بوده و منبع عمده عفونت HPV باشند.

تشخیص زگیل تناسلی چگونه صورت می گیرد؟

برای تشخیص زگیل تناسلی پزشک ممکن است در خصوص هر گونه سابقه و پیشینه ای از شما سوال کند. این سوالات ممکن است در خصوص هر گونه رابطه جنسی نیز باشد. از این رو در اختیار دادن تمامی اطلاعات به صورت دقیق به پزشک در رابطه با زگیل تناسلی اهمیت زیادی دارد.

پزشک بعد از بررسی تمامی علائم و نشانه های فرد، او را معاینه کرده تا از وجود یا عدم وجود زگیل تناسلی اطمینان حاصل نماید. تشخیص زگیل تناسلی معمولا کار راحتی است و پزشک به راحتی می تواند آن را تشخیص دهد. در مواردی نیز استفاده از ترکیب به خصوصی روی سطح زگیل به تشخیص آسان تر آن کمک می کند.

آزمایش های تکمیلی دیگر نیز ممکن است برای تشخیص نهایی درخواست داده شود. یکی از این موارد آندوسکوپی است. آنوسکوپ در واقع ابزاری است که وارد مقعد شده تا از این طریق وجود هر گونه زگیلی را بررسی کند.

راه حل دیگری که برای تشخیص زگیل تناسلی به کار می رود، بیوپسی بافت است. در این روش بخشی از بافت برداشته شده و برای آزمایشات و بررسی های بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شود. در مواردی نیز از ابزاری تخصصی برای بررسی گردنه رحم و مهبل استفاده می شود.

به صورت کلی نیز در مواردی نیاز است تا تمامی شرکای جنسی بیمار از لحاظ عفونت بررسی شوند؛ اما در اکثر مواقع افراد بدون هیچ علائمی هستند و ممکن است بیماری برای سال ها پنهان مانده و تشخیص داده نشود. انجام تست پاپ اسمیر و درخواست بررسی HPV از متداول ترین راه ها برای تشخیص بیماری است.

رابطه زگیل تناسلی با سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم از جمله سرطان های شایع در بین زنان است. شاید یکی از مواردی که شناسایی و تشخیص زگیل تناسلی را مهم می کند و در صورت ابتلا به ویروس افراد باید چکاب های سالانه را انجام دهند، ارتباط زگیل های تناسلی با سرطان دهانه رحم است.

بررسی ها و تحقیقات صورت گرفته در این زمینه نشان می دهد که وجود ویروس پاپیلومای ویروس انسانی و وجود زگیل های تناسلی در افراد، آنها را برای ابتلا به سرطان گردن رحم مستعد می کند و می توان این ویروس را از عوامل بروز سرطان رحم در زنان در نظر گرفت.

اما باید این نکته را نیز اضافه کنیم که همه ویروس ها عامل بروز سرطان نیستند و در صورت مثبت بودن وجود ویروس یا مشاهده زگیل نباید نگران ابتلا به سرطان باشید. در بین ویروس های پاپیلو ماویروس تنها سویه های محدود و به خصوصی با بروز سرطان در ارتباط هستند.

سویه هایی با ریسک بالا نیز همیشه به سرطان رحم ختم نمی شوند. تنها باید آن ها به عنوان گزینه هایی هشدار دهنده ای در نظر بگیرید که با بررسی و معاینات مداوم و منظم از سلامت جسمانی تان مطمئن شوید تا حتی در صورت ابتلا به سرطان با تشخیص زود هنگام آن بتوانید درمان مناسب را دریافت کنید.

چه عواملی خطر ابتلا به عفونت HPV را افزایش می دهند؟

در مواردی ممکن است افراد برای ابتلا به عفونت مستعد تر باشند و بیماری زگیل تناسلی در آن ها مشکلات بیشتری را به وجود آورد. از جمله این موارد می توان به گزینه های زیر اشاره کرد:

  1. در صورت ابتلا به سایر بیماری های جنسی و مقاربتی مانند سیفلیس، عفونت کلامیدیا و مواردی از این دست، چرا که عوامل خطر ساز همه این بیماری ها یکسان است.
  2. افرادی که در ارتباطات جنسی خود از شرکای جنسی متعدد استفاده می کنند.
  3. مصرف انواع دخانیات و الکل
  4. کمبود برخی از ویتامین ها نیز می تواند زمینه ساز بروز مشکلات بیشتر باشد.

در رابطه با زگیل تناسلی و ویروس پاپیلوما مباحث زیادی وجود دارد؛ اما به صورت خلاصه بهتر است در صورت مشاهده هرگونه علامت مشکوکی حتما به پزشک مراجعه کنید.

حتی در صورت عدم مشاهده نشانه ای خاص، چکاب و معاینات منظم می تواند به شما کمک کند. علاوه بر این در نظر داشته باشید که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.

شما می توانید با مراجعه به کلینیک تخصصی پوست و مو رز با متخصصین مجرب این کلینیک پوست و مو مشورت نمایید. جهت مشاوره با شماره ۰۲۱۴۴۰۶۷۰۰۵ تماس بگیرید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *